- πανήκοος
- -ον, Μαυτός που ακούει όλα όσα λέγονται, αυτός που ακούει τα πάντα.[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + -ήκοος (< ἀκούω), πρβλ. οξυ-ήκοος. Το -η- τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως].
Dictionary of Greek. 2013.
πανήκοος
Look at other dictionaries:
παν- — και παμ και παγ (ΑΜ παν και παμ και παγ ) α συνθετικό ονομάτων και ρημάτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο ουδέτερο παν (με ᾰ βραχύ) τού επιθ. πᾱς*. Το ν του α συνθετικού διατηρείται όταν το β συνθετικό αρχίζει από φωνήεν ή… … Dictionary of Greek
